» مصرف بیش از حد این ماده معدنی می تواند عمر شما را کوتاه کند
مصرف بیش از حد این ماده معدنی می تواند عمر شما را کوتاه کند
معمولاً به ما آموزش داده می شود که مصرف ویتامین ها و مواد معدنی برای عملکرد مناسب بدن ما و سیستم های موجود در آن ضروری است. اما مطالعات جدید نشان میدهد که حتی وقتی صحبت از مکملهای سالم به میان میآید، مصرف بیش از حد یک چیز خوب میتواند بسیار مضر باشد. یک مطالعه اخیر نشان داد که مصرف بیش از حد آهن می تواند برای بدن انسان بسیار مضر باشد.
این مطالعه که در مجله Nature Communications منتشر شد، مطالعات ژنتیکی انسان را روی بیش از یک میلیون نفر مورد بررسی قرار داد. نویسنده و تحلیلگر اصلی مطالعه، پل تیمرز، از دانشگاه ادینبورگ است.
تیمرز به Eat This, Not That گفت: «با استفاده از ژنتیک، چندین سری شواهد پیدا کردیم که نشان میدهد کنترل ضعیف سطح آهن خون به طور علّی با طول عمر کوتاهتر و سالهای کمتر زندگی در سلامتی مرتبط است».
این مطالعه بر روی بررسی DNA افراد شرکت کننده در مطالعه، افرادی که معمولاً زندگی سالمی دارند و افرادی که با بیماری های مرتبط با افزایش سن زندگی می کنند، متمرکز بود. تحلیلگران سه واقعیت کلیدی را در مورد عوامل پیری جدا کردند. آنها شامل طول عمر، طول عمر و طول عمر بودند. Healthspan به سالهایی گفته میشود که یک فرد بدون بیماری زندگی میکند، و طول عمر به معنای زندگی شخصی تا سن پیری است.
علاوه بر این، LDLR و FOXO3 دو منطقه ای بودند که بر نحوه متابولیسم آهن توسط بدن تأثیر می گذاشتند، که به محققان نشان داد که آهن ممکن است نقش بیشتری در پیری نسبت به آنچه قبلاً تصور می شد داشته باشد.
به نظر می رسد تنوع ژنتیکی در این مناطق مهمترین عامل برای متابولیسم سالم آهن باشد. یوریس دیلن، نویسنده ای که زیست شناسی و پیری را در موسسه زیست شناسی پیری ماکس پلانک در آلمان مطالعه می کند، گفت: ژن های تحت تاثیر تنوع ژنتیکی در هشت منطقه دیگر به طور مستقیم با متابولیسم آهن مرتبط نیستند.
دیلن بیشتر توضیح می دهد که چگونه سطح آهن ممکن است در پیری نقش داشته باشد. او میگوید در حالی که به خوبی شناخته شده است که کمبود آهن میتواند باعث ضعف سلامتی شود، آنها اولین کسانی بودند که دریافتند برای اکثر افراد کاهش اندک آهن خون - از سطح فعلی آنها - احتمالاً برای سلامتی آنها مفید است. متابولیسم آهن قبلاً با پیری سالم مرتبط نبوده است و این مطالعه یک پیشرفت واقعی است.
سطوح بالای آهن بر اساس استعداد ژنتیکی ممکن است در واقع طول عمر فرد را کاهش دهد. تغییرات در DNA می تواند به طور غیرقابل کنترلی سطح آهن را افزایش دهد، که تقصیر کسی با این استعدادها نیست. در نهایت، اگر فردی این نشانگرهای ژنتیکی را داشته باشد، افزایش سطح آهن آنها خارج از کنترل است و میتواند منجر به افزایش احتمال بیماریهای مرتبط با افزایش سن و حتی مرگ زودهنگام شود.
تیمرز میگوید: «افراد با افزایش سن توانایی خود را در تنظیم سطح آهن از دست میدهند، بنابراین بررسی منظم سطح آهن میتواند برای حفظ سلامتی مطلوب تا سنین بالا مهم باشد.»
این به این معنی است که اگر این نشانگرهای ژنتیکی را دارید، ممکن است نیاز داشته باشید که میزان مصرف آهن خود را دقیقتر تنظیم کنید. اما چگونه هر یک از ما متوجه می شویم که آیا این استعدادهای DNA را برای افزایش آهن داریم؟ بدون عضویت در یک گروه آزمایشی خاص که برای این منظور طراحی شده است، ممکن است هرگز متوجه نشویم که آیا مستعد افزایش سطح آهن هستیم یا خیر. در نهایت، همه ما باید به دلیل این عدم قطعیت تا حد امکان ایمن باشیم و تنظیم کلی سطح آهن خود را تمرین کنیم. این امر مستلزم آگاهی بیشتر در مورد مصرف غذاهای بسیار غنی از آهن، مانند گوشت قرمز است.
از آنجایی که مطالعه مقدماتی بود، تحقیقات بیشتری برای تثبیت یافته ها مورد نیاز است. مشخص نیست که آهن چقدر در پیری زودرس و بیماری های مرتبط با افزایش سن نقش دارد. برای تعیین واقعی میزان آهن مورد نیاز برای سالم ماندن و زمان عبور از این آستانه، محققان باید اطلاعات بیشتری در مورد متابولیسم آهن بیابند. این در هر فرد متفاوت است، بنابراین آزمایش و داده های دقیق قطعا برای این تحقیق پیشگامانه ضروری است.
مجله ارم بلاگ