» بی خوابی - دکتر سرگلزایی
بی خوابی - دکتر سرگلزایی
قسمت دوم
بیشتر بیماران مضطرب نیز دچار بیخوابی هستند. تشویش و دلواپسی باعث میشود که این بیماران ساعتها در بستر جابهجا شوند اما به خواب نروند. بیمارانی که دچار اشکالات شناختی مغزی مثل دمانس هستند نیز خواب کمتری نسبت به افراد سالم دارند و در بیماران دچار مانیا و اسکیزوفرنی نیز بیمار کمتر از دیگران میخوابد. در بسیاری از بیماران ممکن است بیخوابی اولین شکایت باشد و تنها وقتی روانپزشک یک صحبت مفصَل با بیمار کرد مشخص میشود که بیمار مثلأ دچار افسردگیاساسی یا اضطرابمنتشر است. در گروهی از بیماران بیخوابی ناشی از مشکلات تنفسی وابسته به خواب است. این بیماران در خواب دچار وقفه تنفسی یا آپنه میشوند و در نتیجه کمبود هوای تنفسی یا در نتیجه تقلایی که برای رفع آپنه میکنند از خواب میپرند. این روال در خواب این افراد مرتب تکرار میشود، در نتیجه این بیماران به محض این که به خواب میروند از خواب میپرند و در حالی که سراسر شب را در رختخواب خود بودهاند و به کمخوابی هم مبتلا نیستند در تمام شب خواب عمیقی نداشتهاند. خیلی از بیماران ممکن است این تقلاهای شبانه را به خاطر نیاورند و تنها صبح هنگامی که بیدار میشوند دچار خستگی و سردرد هستند. تعدادی از این بیماران افراد چاقی هستند که با کاهش وزن مشکلشان حل میشود ولی برای برخی از این بیماران روشهای درمانی پیچیدهتری مورد نیاز میباشند که توسط متخصصان گوش و حلق و بینی انجام میشوند. بعضی از افراد هم به محض اینکه به خواب میروند دچار انقباضات عضلانی محکمی در پاهایشان میشوند و از خواب میپرند. این بیماران هم ممکن است خاطرهای از وقایع شبانه به یاد نیاورند و تنها همبسترشان بتواند در مورد پرشهای مکرر پای آنها شرح حال راهنمایی کنندهای به روانپزشک بدهد. در تعدادی از بیماران به جای پرش عضلات پا، مور مور شدن شدیدی رخ میدهد که بیمار ناچار از جا به جا کردن پاهایش میشود و در نتیجه خواب او آشفته میشود.